خواص ماءالشعیر طبی
آیا از خواص ماءالشعیر طبی آگاهید؟ می دانید ماءالشعیر طبی چگونه تهیه می شود؟ از باید و نباید‌هایی که هنگام استفاده از ماءالشعیر طبی باید رعایت شود آگاهید؟ اگر تمایل دارید پاسخ این سوالات و مطالب جالب دیگری در این رابطه را بدانید با ما همراه باشید.
در این مقاله شما با طرز تهیه ماءالشعیر طبی، خواص ماءالشعیر طبی و نیز خواص و ویژگی های جو به عنوان ماده اصلی تهیه ماءالشعیر طبی و همچنین مواردی که هنگام مصرف ماءالشعیر طبی باید رعایت شود، آشنا خواهید شد.
آیا از خواص ماءالشعیر طبی آگاهید؟ می دانید ماءالشعیر طبی چگونه تهیه می شود؟ از باید و نباید‌هایی که هنگام استفاده از ماءالشعیر طبی باید رعایت شود آگاهید؟ اگر تمایل دارید پاسخ این سوالات و مطالب جالب دیگری در این رابطه را بدانید با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
مقدمه
ماءالشعیر طبی یک محصول ارزشمند و مغذی می باشد که در درمان بسیاری از بیماری ها نقش موثری دارد. ماءالشعیر طبی با ماءالشعیر‌های گازدار بسیار متفاوت است. ماءالشعیر گازدار از مالت جو تهیه می شود و گاز نوشابه و برخی افزودنی های مجاز نیز به این محصول اضافه می شود، این در حالی است که ماءالشعیر طبی از عصاره جو پوست کنده، بدون هیچ مواد افزودنی تهیه شده و در منزل به آسانی قابل تهیه می‌باشد. در این مقاله سعی کردیم با استناد به کتب معتبر طبی شما را با طرز تهیه ماءالشعیر طبی و خواص آن آشنا کنیم.
معرفی گیاه جو
جو گیاهی یک ساله از خانواده گندمیان است. ارتفاع ساقه آن معمولاً 90-50 سانتی متر و گاهی تا یک متر هم می رسد. جو تقریباً در تمام ایران قابل کشت است. جو دارای مواد معدنی بسیاری مانند کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، پروتئین و نشاسته می باشد. جالب است بدانید جو اولین گیاه کشت شده توسط بشر می باشد و قدمت کشت جو به دوران نوسنگی و یا همان عصر حجر جدید می رسد. در زبان سانسکریت و اوستایی به جو «یو»Yav به معنای «مایه زندگی و نگهدارنده زندگی» گفته می شود. در زبان پهلوی و هندی «جو» Jav، در فارسی «جو» و در عربی «شعیر» نامیده می شود.در کتاب فرگرد سوم وندیداد که کهن ترین کتاب قانون ایرانیان است و به اهمیت خانواده و کار و کشت در جامعه کهن ایران پرداخته است، چنین نوشته شده است: «کسی که غله (جو و گندم) را بکارد راستی را می کارد».مصری های باستان معتقد بودند که الهه ایزیس جو را به مصر هدیه داده است.حکما معتقدند که بهترین جو، جو سفید و خالص می باشد. خاصیت غذایی جو از گندم کمتر است اما مصارف درمانی و صنعتی جو بیشتر از گندم است. طبیعت جو سرد و خشک است و اگر جو پوست کنده باشد خاصیت خشک کنندگی آن از بین می رود. جو سرشار از ویتامین و مواد معدنی است و به دلیل زود هضمی غذای مناسبی برای دوران نقاهت، کودکان و سالخوردگان می باشد.
مواد لازم برای تهیه ماءالشعیر طبیعی
- جو پوست کنده
- آب
طرز تهیه ماءالشعیر طبی
طرز تهیه ماءالشعیر طبی به این صورت است که یک لیوان جو پوست کنده را با ۲۰ لیوان آب خالص روی حرارت ملایم قرار داده تا بجوشد، در هنگام پخت باید کف روی آب دائم برداشته شود. جوشیدن باید تا جایی ادامه پیدا کند که ۴ لیوان آب باقی بماند، سپس از روی حرارت برداشته و صاف شود. هنگامی که سرد شد به مدت 4-3 روز در یخچال قابل نگهداری است.
خواص ماءالشعیر طبی
خواص ماءالشعیر طبی بسیار فراوان است و اگر چه حاصل جوشیدن جو در آب می باشد اما نسبت به جو غذاییت بیشتری دارد. اخلاط خام و ناپخته موجود در بدن را می پزد و آن را به مصرف بدن می رساند و یا اینکه آن را از بدن دفع می کند. هچنین اخلاط سوخته را از بدن دفع می کند. از آنجایی که طبیعت سردی دارد در درمان تب ها بی نظیر عمل می کند و همچنین عطش را به خوبی برطرف می کند. ماءالشعیر پس از مصرف، سریع به بدن نفوذ می کند و تمام بدن، از جمله معده و عروق بدن را پاکسازی می کند و همچنین حافظ قوای بدن می باشد. ماءالشعیر طبی درمان کننده کبد گرم یا همان حرارت کبد است. خشکی زبان و همچنین خشکی ریه را نیز برطرف می کند. در درمان قطره قطره آمدن ادرار که با سوزش همراه باشد بسیار مفید است. در فلجی هایی که علتش گرمی و خشکی بدن می باشد مصرف ماءالشعیر بسیار توصیه شده است. از آنجایی که ماءالشعیر غذایی رقیق و مولد خون صالح می باشد به بیماران سرطانی مصرف آن توصیه می شود. بیماران مبتلا به نقرس و همچنین بیماران دیابتی که دائم تشنه می شوند به جای آب، ماءالشعیر میل کنند. در درمان نعوظ دائمی که در اثر زیادی منی باشد و در درمان یرقان و زردی و نیز در درمان ورم کلیه خوردن ماءالشعیر سودمند است. غرغره کردن ماءالشعیر طبی با گلاب در هنگام زکام برای افراد دارای مزاج گرم و خشک بسیار سودمند است.
مصلحات ماءالشعیر طبی :
مصلحات ماءالشعیر طبی عسل و گل قند عسلی می باشند.
طبیعت ماءالشعیر طبی :
طبیعت ماءالشعیر طبی سرد و تر می باشد
توصیه هایی درباره ماءالشعیر طبی
1 – هنگام مصرف ماءالشعیر، معده حتماً خالی باشد.
2 – بهتر است دو ساعت قبل از مصرف ماءالشعیر طبی یک لیوان شربت سکنجبین طبی میل شود و چهار ساعت پس از مصرف ماءالشعیر، دوباره یک لیوان سکنجبین طبی میل شود. توجه شود که سکنجبین نباید همزمان و یا بلافاصله پس از مصرف ماءالشعیر استفاده شود.
3 – هنگام انجام فصد، حجامت و زالو نباید ماءالشعیر استفاده شود.
4 – هنگامی که فرد درد شدیدی دارد نباید ماءالشعیر استفاده کند.
5 – اگر هنگام تهیه ماءالشعیر مقداری عناب و سپستان به آن بیفزایید، باعث تقویت معده می شود.
6 – اگر ماءالشعیر با ترنجبین استفاده شود باعث دفع اخلاط گرم از بدن می شود.
7 – اگر ماءالشعیر با روغن زیتون استفاده شود مسهل قوی می باشد و دردهای بدن و درد سیاتیک را آرام می کند.
8 – ماءالشعیر با شیر خشت بهترین غذا و دارو در درمان التهاب و ورم کبد می باشد.
9 – ماءالشعیر با تره و یا گزنه برای درمان تنگی نفس و آسمی که منشأ قلبی نداشته باشد مفید است.
10 – ماءالشعیر با عسل و یا گل قند عسلی در درمان اختلالات هضم در افراد با مزاج سرد و خشک و سرد و تر مفید است.
11 – افرادی که معده آنها با خوردن ماءالشعیر ترش می کند، باید ماءالشعیر را بسیار رقیق بنوشند.
12 – در افراد با یبوست شدید، استفاده از ماءالشعیر ممنوع است.
13 – ماءالشعیر هنگام طبخ نباید بیشتر از حد مجاز بجوشد و غلیظ شود زیرا در این صورت مضر گوارش خواهد بود.
14 – رنگ ماءالشعیر باید سرخ ملایم باشد.
نتیجه گیری
ماءالشعیر طبی که حاصل جوشیدن جو پوست کنده در آب است تمام خواص جو را دارا می باشد اما غذاییت آن از خود جو بیشتر است. خواص ماءالشعیر طبی بسیار زیاد است و از آنجایی که رطوبت بخش خوبی است به افرادی که خشکی مزاج دارند مصرف آن به شدت توصیه می شود. یکی دیگر از خواص مهم ماءالشعیر طبی این است که بدن را بطور کامل پاکسازی می کند. با تمام این ها از آنجایی که طبیعتی سرد و تر دارد افراد دارای گوارش سرد ممکن است دچار نفخ و ترش کردن معده شوند که به این افراد توصیه می شود ماءالشعیر را با مصلحات آن مصرف کنند.
کاربران عزیز، ما خوشحال خواهیم شد که شما نیز نظرات و تجربیات خود را در رابطه با مصرف ماءالشعیر طبی و خواص آن با ما به اشتراک بگذارید.
