آویشن

سرشاخه‌های آویشن حاوي اسانس، تانن‌ها، مواد اصلی تلخ، ساپونین‌ها و ضدعفونی‌کننده‌های گیاهی هستند. به‌طور طبیعی تیمول جزء اصلی فنلی در آویشن است. آویشن حاوی مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان، ترکیبات ضدمیکروبی، ضدقارچی و ضد‌سرطانی است، و به‌عنوان یک درمان خانگی عالی برای بیماریهای دستگاه تنفسی مفید است.  از آویشن در طب اسلامی‌ایرانی در درمان بیماری‌های پوستی، گوارشی و دستگاه تناسلی به‌شكل خوراکی و موضعی نیز استفاده می­شود. در طب رایج نیز خواصی مثل ضداسپاسم، ضدنفخ، ضدقارچ، ضد انگل، ميكروب‌كش، ضدباكتريايي، ضدقارچي، آنتي‌اكسيدان و نگهدارندۀ طبيعي غذا اثبات شده است. همچنین در طب رایج از آویشن فراورده­هایی برای درمان سرفه، سوءهاضمه‌، اسهال‌، ضدعفوني‌كنندۀ زخم‌ و جوش‌ تولید و تجاری­سازی شده است، که می‌توان از جمله آنها به قطرۀ تيم‌آرتا ، قرص و شربت تيمكس و شربت تيميان اشاره کرد. البته مثل هر گیاه دارویی دیگر، آویشن نیز دارای عوارضی ازجمله ایجاد حساسیت، بروز مسمومیت، سوزش معده، حالت تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، اسهال، سردرد و سرگیجه درصورت استفاده بیش از حد است. برخی مطالعات نشان می‌دهد که بعضی از گونه‌های گیاه آویشن تأثیرات منفی بر عملکرد غدۀ تیروئید دارد و باعث کاهش هورمون تیروئید می‌شود. باوجوداینکه خطر مصرف آویشن برای زنان باردار و مادران شیرده هنوز به اثبات نرسیده است، اما بر اساس تجارب گذشتگان مصرف این گیاه خطر سقط‌جنین را افزایش می‌دهد؛ بنابراین لازم است زنان باردار و مادران شیرده پیش از مصرف این گیاه و دم‌نوش آن با پزشک مشورت کنند.